قالب گیری در ارتودنسی، یکی از مراحل اساسی در ارتودنسی است که به منظور ثبت دقیق فرم دندان ها و ساختار فک بیمار انجام می شود. این مرحله معمولا پیش از شروع درمان ارتودنسی انجام می پذیرد تا شرایط دندانی بیمار به طور دقیق تری مشخص شود.
پرسشهای متداولی که بیماران درباره قالب گیری ارتودنسی دارند، شامل مواردی از قبیل مراحل بعدی درمان پس از قالب گیری، امکان ارتودنسی بدون نیاز به قالب گیری، تفاوت قالب های متحرک در ارتودنسی، هزینه قالب گیری دندان و مسائل مشابه می باشد. در این مقاله قصد داریم به پاسخ به این پرسش ها بپزدازیم.
✍ جدول دسترسی سریع به مهم ترین عناوین این مطلب
Toggleقبل از اینکه به سوالات مطرح شده در بالا پاسخ دهیم ابتدا ببینیم که منظور از قالب گیری در ارتودنسی چیست؟ یکی از مراحل ضروری قبل از آغاز درمان، که به منظور تعیین شکل، فاصله، اندازهها و ترتیب دندان ها، میزان جلو و عقب بودن آن ها، طرز چینش دندان ها، ابعاد فک و دندان و همچنین ساخت بریس های ارتودنسی انجام می شود، قالب گیری ارتودنسی نام دارد. این فرآیند در محیط کلینیک ارتودنسی با استفاده از مواد خمیری و با انواع روش های مختلف اجرا می شود.
برای انجام قالب گیری در ارتودنسی، ابتدا متخصص ارتودنسی از دو تری استفاده می کند و آنها را روی دندان ها قرار می دهد. سپس این تریها با استفاده از یک ماده ویژه پر می شوند. یکی از مواد رایج و کاربردی برای قالب گیری در ارتودنسی، آلژینات یا نمک اسید آلژینیک است که با ترکیب با آب، مواد قالب گیری تهیه می شود. بلافاصله پس از تهیه ماده قالب گیری، آن را در داخل دو تری قرار داده و تریها را بر روی فک پایین و فک بالا قرار می دهند.
سپس با انجام حرکت های باز و بسته شدن فکها، قالب دقیق از دندان ها جدا می شود و سپس گچ ویژهای به آن افزوده می شود. این قالب ساخته شده به آزمایشگاه ارسال می شود تا تولید کنندگان تجهیزات ارتودنسی بتوانند با توجه به ابعاد دقیق فک و دندان، بریس ها و تجهیزات موردنیاز را برای هر فرد تهیه کنند.
در حال حاضر، پیشرفت های علم و فناوری باعث شده است که به جای استفاده از موادی مانند آلژینات، از دوربین ها و پرینترهای سه بعدی برای این مراحل استفاده گردد. در این روش، از بیمار می خواهند قسمتی از دوربین را با دندان های خود فشار تا دوربین دندان ها، لب ها و دهان او را اسکن نماید.
پس از تایید تصاویر اسکن شده توسط یک کامپیوتر ویژه مرتبط با مرحله قالب گیری، پرینتر سه بعدی اطلاعات را دریافت می کند و شروع به تهیه یک قالب اولیه می نماید. سپس قالب تهیه شده با تصاویر اسکن شده تطابق می یابد و در صورت تایید، از آن برای ساختن ابزارهای ارتودنسی استفاده می شود.
در مورد مرحله قالب گیری دندان، نکات مهمی وجود دارد که در زیر به آنها پرداخته خواهد شد:
استفاده از پلاک ثابت پس از انجام ارتودنسی ممکن است کمی ناراحتی ایجاد کند، اما نباید به هیچ عنوان از این مرحله صرف نظر کنید. انواع قالب دندان پس از ارتودنسی نقش مهمی در حفظ نتایج درمان دارند. در صورتی که از قالب دندان پس از ارتودنسی (قالب متحرک یا ثابت) استفاده نشود، ممکن است دندان ها به وضعیت اولیه خود بازگردند و تلاش ها و هزینه های انجام شده تلف شوند.
مدت زمان استفاده از پلاک ثابت یا مدل های متحرک پس از ارتودنسی، به نظر متخصص و شرایط فردی وابسته است. به طور کلی، معمولا از ۳ تا ۶ ماه استفاده از پلاک دندان در ارتودنسی مورد نیاز است. در این مدت، حداقل باید روزانه ۲۲ ساعت از پلاک ارتودنسی یا قالب متحرک استفاده شود. انواع قالب دندان پس از ارتودنسی شامل:
سایر مقالات 👈 ارتودنسی دندان قبل و بعد
هزینه قالب گیری در ارتودنسی اساسا به عنوان بخشی از هزینه کل درمان ارتودنسی در نظر گرفته می شود و جزء خدمات درمانی ارتودنسی محسوب می شود. در این مرحله، علاوه بر هزینه پزشک، هزینه مواد مورد استفاده برای قالب گیری و هزینه ارسال قالب به تولید کننده تجهیزات ارتودنسی نیز در محاسبات درنظر گرفته می شود.
قالب گیری در ارتودنسی، مرحله ای حیاتی برای تهیه قالب دقیق دندان هاست. این مرحله از اهمیت بالایی برخوردار است چرا که نتایج درمان به آن بستگی دارد. در این مرحله، با توجه به توصیه های متخصص، دقت و آرامش حیاتی است. حفظ تنفس از طریق بینی و کمتر کردن مصرف آب دهان، به همراه عدم دستکاری تریها، برای کیفیت مطلوب قالب گیری اهمیت دارد. این فرآیند به تثبیت نتایج درمان ارتودنسی کمک کرده و نقش مهمی در موفقیت درمان دارد.
داشتن دندان های سالم اعتماد به نفس شما را بهبود می بخشد. زمانی که دندان های شما سالم و سفید باشند، راحت تر می توانید با دیگران ارتباط برقرار کنید. شما هم چنین با اعتماد به نفس بیشتر در هنگام صحبت و در اجتماع صحبت می کنید، زیرا می دانید که لبخند چشم گیری دارید.